کاهش عملکرد شناختی با چربی احشایی ارتباط دارد

5 فوریه 2020 - بر اساس تحقیقات جدید، چربی های ذخیره شده در اطراف اندام های حیاتی با کاهش عملکرد شناختی در سالمندان آسیایی مبتلا به دیابت نوع 2 از چندین قومیت مختلف، مرتبط هستند.

تیمی از متخصصان دیابت در مرکز پزشکی نیروی دریایی سنگاپور، تاثیر چربی احشایی را بر تواناییهای ذهنی افراد مسن، مانند تفکر، استدلال، به خاطر سپردن، حل مسئله، تصمیم گیری و توجه، بررسی کردند.

محققان گفتند كه مطالعات قبلی به دنبال ارتباط بین چاقی و عملکرد شناختی در مبتلایان به دیابت نوع 2 ، نتایج متناقضی را ارائه داده اند. علاوه بر این، مطالعاتی که ارتباط بین چاقی مرکزی با عملکرد شناختی در دیابت نوع 2 را بررسی کرده اند، کمیاب هستند.

در این تحقیق 677 نفر شرکت داشتند، محققان گفتند شواهد بدست آمده، نشان می دهد هر چه میزان چربی شکمی در یک فرد بالاتر باشد، نمره ی او در هنگام انجام وظایف مرتبط با توانایی ذهنی پایین تر است.

جالب اینجاست که در افرادی با BMI زیر 23 ( بدون اضافه وزن یا چاقی) همین الگو مشاهده شد و در واقع تا حد بیشتری مشاهده شد.

گفته می شود که چربی شکمی تأثیر زیادی بر خطر ابتلا به دیابت نوع 2 دارد و ارتباط بین چربی، بیماریهای متابولیکی و کاهش شناختی ایده ی جدیدی نیست. در حقیقت، پس از یافتن ارتباط بین بیماری آلزایمر و مقاومت به انسولین در مغز، پیشنهاد شد که بیماری آلزایمر به عنوان دیابت نوع 3 شناخته شود.

محققان اظهار داشتند: یافته های ما نشان داد كه مساحت چربی احشایی نسبت به سایر شاخص های چاقی مرکزی به عنوان یك عامل مستقل از كاهش عملكرد شناختی در افرادی با چندین قومیت آسیایی مبتلا به دیابت نوع 2، بهتر عمل می كند. این موضوع اثرات منفی چاقی احشایی را بر عملکرد شناختی برجسته کرد.

حفظ عملکرد شناختی در اجرای وظایف پیچیده ای مانند مدیریت خود مراقبتی از دیابت، دارای اهمیت زیادی است. بنابراین، ارزیابی چاقی احشایی و مداخلاتی که چاقی احشایی را هدف قرار می دهند، می توانند به جلوگیری از افت شناختی در بیماران مسن مبتلا به دیابت کمک کند، و بار جهانی زوال عقل را در جمعیت در حال پیر شدن، کاهش دهد.

منبع:

https://www.diabetes.co.uk/news/2020/Feb/Reduced-cognitive-function-connected-to-visceral-fat.html